مسعود حافظی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز با اشاره به شرایط نامناسب فعالیت شرکتهای دانشبنیان در ایران، افزود: صادرات محصولات شرکتهای دانشبنیان در سال ۹۹ به دلیل شیوع بیماری کرونا، گسترش تحریمها و دیگر موانع موجود در این بخش با کاهش چشمگیری مواجه شد و حجم صادرات این بخش از ۷۶۰ میلیون دلار سال ۹۸ به ۳۸۵ میلیون دلار در سال گذشته رسید.
وی گفت: مسأله ایران هراسی، مشکلات جابجایی و موانع موجود بر سر انتقال پول به دلایل تحریم، هزینههای فراوان انتقال ارز، نگاه کوتاه مدت برخی شرکتها به صادرات، عدم جذب سرمایه خارجی، هزینههای هنگفت شرکت در نمایشگاه های بین المللی و غیره نیز از جمله دلایل عدم ظهور قوی شرکتهای دانشبنیان در بخش صادرات هستند.
معاون دفتر توسعه کسب و کار بین الملل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، معتقد است: باید شرکتهای دانشبنیان کار خود را بر تولیدات محصولاتی متمرکز کنند که علاوه بر بهره گیری از ایدههای نو، مزیت رقابتی و صادراتی نیز داشته باشند.
وی تصریح کرد: دولت نیز وظیفه دارد از بخش صادرات به صورت جدی حمایت کند و تنها به اعطای تسهیلات اکتفا نکند.
حافظی در بخش دیگری از این گفت و گو با تأکید بر ضرورت تقویت اقتصاد توسط بخش خصوصی، بیان داشت: باید تلاش کنیم اقتصاد کشور را به سمت خصوصی شدن پیش ببریم و حاکمیت دولت را بر اقتصاد بیش از پیش کاهش دهیم.
معاون دفتر توسعه کسب و کار بین الملل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اظهار داشت: متاسفانه فضایی ایجاد شده بخش خصوصی مجبور به رقابت با شرکتهای دولتی است لذا نمیتوان از شرکتهای نوپا انتظار داشت که در این رقابت، وضعیت روبه جلویی داشته باشند.
حافظی تصریح کرد: باید برای تمام فعالیتهای اقتصادی در کشور، برنامه بلندمدت و کارشناسی داشته باشیم، متأسفانه این نگاه در قبال شرکتهای دانشبنیان وجود ندارد و برخی تسهیلات دولتی آن هم به صورت غیرهدفمند به برخی از این شرکتها پرداخت میشود.
وی گفت: متأسفانه ظرفیت سرمایهگذاری در کشور در حال افول است و اعتماد بین مردم و حاکمیت کمرنگ شده، همین امر به بخش صادرات نیز آسیب رسانده به طوری که بخش عمدهای از سرمایه گذاران ایرانی، پول خود را در خارج مصرف میکنند.
معاون دفتر توسعه کسب و کار بین الملل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری افزود: باید حاکمیت تلاش خود را به کار بگیرد تا شرکتهای دانشبنیان بتوانند برند خود را توسعه بدهند، در حالیکه شاهد هستیم دولت به جای تمرکز بر این موضوع؛ بخشی از تمرکز خود را صرف حضور در برخی از کشورها میکند که هدف صادراتی آینده داری نیستند.
وی با ذکر یک مثال از کره جنوبی، بیان داشت: این کشور از شرکتهای نوپا و کوچک حمایت جدی کرده و همین سیاست باعث شده تا این شرکتها سهم خود را در صادرات توسعه دهند، در حالیکه این حمایت از شرکتهای دانشبنیان در ایران وجود ندارد.
وی در ادامه تأکید کرد که ایران در جهان به عنوان یک کشور تکنولوژیک مطرح نیست، برهمین اساس باید تلاش شود که کیفیت محصولات ایرانی هر روز بالاتر رود. در کنار این موضوع نیز میتوان با اجازه ورود به کالاهای مرغوب جهان، شرکتهای دانشبنیان را در مسیر رقابت و ارتقاء تکنولوژی قرار داد.
حافظی گفت: شرکتهای دانشبنیان و حتی شرکتهای بزرگتر به دلیل تحریمهای موجود ارتباط کمی با شرکتهای بزرگ دارند به همین دلیل نیز علم روز بازار تجارت به داخل کشور منتقل نمیشود، البته بخش آکادمیک کشور نیز نیروی انسانی حرفهای و توانمند در علم تجارت و مذاکره تربیت نمی کند.
وی در پایان تصریح کرد: قوانین و بخشنامه ها در کشور به صورت خلق الساعه تدوین میشوند و عدم تدبیر در این بخش موجب شده تا بسیاری از شرکتهای دانشبنیان نتوانند برنامه ریزی دقیقی برای آینده کاری خود داشته باشند.
نظر شما