کارشناس اقتصادی مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفت و گو با سایت خبری و تحلیلی اگزیم نیوز در خصوص ریسک های سیاسی منطقه ای که کشورمان با کشورهایی همچون افغانستان، عراق و ... دارد اظهار کرد: یکی از بزرگترین ریسک های منطقه ای برای کشورمان این است که بازار مصرفی که در کشورهای همسایه وجود دارد عموما بازارهایی هستند که کالاهایی با فناوری قدیمی را جذب می کنند و به تبع این روند کشور ما کالاهایی همچون مواد غذایی را به این کشورها صادر می کند.

دکتر امجدی در ادامه تصریح کرد: کشور ما اگر بخواهد هدف گذاری صادراتی داشته باشد و در این حوزه بهره وری را مد نظر قرار دهد باید علاوه بر بازارهای منطقه روی بازارهای بزرگ و مطمئن تر حساب باز کند. علت این امر هم این است که عموما کالاهایی با فناوری بالا و جدید حوزه استفاده ای برای منطقه ندارد و پذیرای این کالاها نیستند.

وی در ادامه افزود: به باور من برای رشد در صنعت، تولید، صادرات باید تمرکز خود را از کشورهای منطقه به تدریج با برنامه ریزی بلند مدت به سمت تولید و صادرات با تکنولوژی پیشرفته سوق دهیم تا علاوه بر سیراب کردن بازارهای داخلی خودمان، بازارهای کشورهای اروپایی، آمریکای جنوبی، بخشی از آسیای شرقی و جنوب شرقی را در دست بگیریم.

امجدی پور می گوید: مساله ای که در این میان وجود دارد این است که خود این کشورها پیشرفته هستند و این یک چالش جدی برای تغییر فاز ماست. صنعت ما اگر بخواهد با صنعتی نوین و تکنولوژی جدید وارد این عرصه شود باید با رقبای خیلی خیلی جدی تر رقابت کند.

وی در ادامه تصریح کرد: البته ذکر این نکته ضروری است که بسیاری از این کشورها توان تولید بسیاری از کالاها را دارند اما تولید این کالاها دیگر برای آنها مقرون به صرفه نیست و تلاش آنها برای وارد کردن این کالاهاست.

این کارشناس ارشد اقتصادی در خصوص صادر کردن مواد خام و واسطه ای به کشورهای همسایه گفت: به باور من خام فروشی باعث پیشرفت نمی شود و شاید بتواند یک درمان مقطعی باشد اما در بلند مدت به عارضه ای تبدیل می شود که رفع اثرات آن بسیار مشکل است.

وی با اشاره به این که خام فروشی نشانگر این امر است که خود را به حداقل کار راضی کرده ایم می افزاید: این کار توجیه اقتصادی هم ندارد و مقرون به صرفه نیست اما به دلیل این که ما تکنولوژی های نوین و پیشرفته نداریم و بازارهای هدف ما کشورهای منطقه هستند که پذیرای مواد خام و کالاهای واسطه ای هستند دست به این کار می زنیم.

وی در ادامه تصریح کرد: به عقیده من به دلیل ارز آوری که از صادرات مواد خام نصیب اقتصاد کشور می شود نباید در شرایط فعلی این نوع صادرات را قطع کنیم اما در کنار صادرات هدف دار این کالاها باید به این مساله توجه داشته باشیم که این روند نباید یک سیاست گذاری کلان و یک هدف گذاری بلند مدت باشد.

این کارشناس اقتصادی می گوید: سیاست گذاری در حوزه صادرات باید بر اساس کالاهایی باشد که ارزش افزوده بیشتری را برای اقتصاد ما ایجاد می کنند.

وی در خصوص ریسک های رقابتی که برای کشور ما وجود دارد گفت: طی سال های اخیر شاهد آن بودیم که سهم زیادی از بازارهای هدف فعلی ما در کشورهای منطقه توسط رقیبان ما ربوده شد. به طور مثال کشوری همچون ترکیه توانست با بازاریابی، شناخت نیاز و تامین نیازهای کشوری همچون عراق سهم زیادی از از بازارهای هدف ما را در این کشور (اولین شریک تجاری ما) نصیب خود کند.

پژوهشگر ارشد اقتصادی می گوید: ما کشوری با میزان جمعیت مشخص داریم که استفاده این جمعیت از کالاهای مختلف مشخص خواهد بود. زمانی که قوای تولیدی یک کشور قادر نباشند بازار مصرفی کشور خود را تامین کنند طبیعتا و به صورت ناخودآگاه درهای کشور برای تامین مصرف داخلی به روی خارجیان گشوده می شود.

وی تصریح کرد: طی 15 سال گذشته به دلیل مشکلاتی که در حوزه تولید وجود دارد بسیاری از صنایع ما یا از بین رفتند یا با حداقل ظرفیت خود کار می کنند. طبیعتا برای تولید کنندگان این چنینی نه تنها به تولید فکر نمی کنند بلکه سهم خود در بازارهای داخلی را هم از دست می دهند.

امجدی پور می گوید: این در حالی است که در این بازه زمانی نیازهای تامین کنندگان به دلیل افزایش رفاه، افزایش نسبی درآمدها و متعدد شدن سبد مصرفی بازار داخلی دائما تشنه کالا است و به جای این که به فکر صادرات باشیم باید بازارهای داخلی خود را به دست رقیبانی بسپاریم که با برنامه ریزی و بازاریابی به ارائه کالای خود و رفع نیازهای کشور می پردازند.

وی افزود: عدم حمایت از تولید کننده ضربه های جبران ناپذیری را بر پیکره تولیدی کشور وارد کرده است در طرف دیگر بازار مصرف منتظر ما نمی ماند و به این ترتیب شاهد آنیم که در سال های گذشته سهم زیادی از بازارهای هدف ما به راحتی در اختیار رقبای ما قرار گرفته است.

وی در خصوص سیاست های تسهیل کننده ای که دولت در این راستا در پیش گرفته اظهار کرد: به باور من قبل از این که سیاست هایی همچون تشویق صادراتی گذاشته شود باید به صورت بنیادی به رفع موانع و مشکلات صنعتگر در زمینه تولید پرداخته شود وبعد در خصوص صادرات و حوزه های صادراتی سیاست های اتخاذ شود .

مسعود امجدی پور در آخر افزود ما بخش مهمی از این چرخه (رفع مشکلات تولید) را نادیده گرفتیم و به دنبال رفع مشکلات مسائل بعدی هستیم.

وی افزود: این در حالی است که اگر مشکلات تولیدی صنعتگر ما حل شود، با توجه به بازار 80 میلیونی و رفع نیاز این بازار می توانیم رشد چشمگیری در صنعت و اقتصاد را تجربه کنیم. کما اینکه ما کشوری هستیم که نیروهای متخصص، صنعتگران قدیمی، فضای تولید و ... را در اختیار داریم و با بهره گیری از این ظرفیت ها و توانمندی ها در کنار حمایت دولت به طور قطع می توانیم در این مسیر موفق شویم.